۱۳۹۱ بهمن ۱, یکشنبه

يك شنبه بيستم ژانويه دو هزار و سيزده

جعبه شيرينى به دست، بعد از يك هفته دارم مى رم ديدن هپى و خونه ديدنى شون. الان كه بعد از يك هفته بهترم، دلم مى خواد بگم كه عزيزم، جاى هر دوى ما تو زندگى همديگه اصلا خالى نيست، اين عادت ديدن هم زود از سر مى افته. بيا بفهميم و خوش باشيم كلا. آفرين.

هیچ نظری موجود نیست: